‘ เราจะอยู่กับคุณมะ เ ร็ ง
ด้วยกำลังใจของค ว า ม รัก ‘
บ้ า น สวนชั้นเดียว ห ลั ง นี้ ถูกใช้งานมา ห ล า ย ปี สร้างขึ้นเองอย่างง่ายๆโดยช่างท่องถิ่นแถวๆนั้น
ไม่ได้มีการ อ อ ก แ บ บ อะไร
จน ถึ ง วั น นี้…
‘เรื่องบ า ง เรื่องเราก็ไม่ อ ย า ก ให้เกิดขึ้น ‘
ลุงป้า 2สามีภรรยา ที่อายุก้าว ย่ า ง เข้าสู่วัย 70ปี
ถึง เ ว ล า ที่ท่านต้องลงหลักปักฐาน
ที่บ้านสวนแห่งนี้หลังจากที่เดินทางไปๆมาๆ ระหว่างบ้านสวนกับบ้าน ที่ กทม.
..
เรื่อง ร้ า ย คือ… เมื่อปลายปีที่แล้ว คุณลุงตรวจพบว่าเป็นมะเร็ง ป อ ด
.
~ ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว จนแต่ละคนในครอบครัวตั้งตัวไม่ทัน
และนั้นก็เป็นเหตุที่ท่านทั้ง 2 อยากย้ายตัวเองมาบ้านสวนนี้อย่าง ถ า ว ร
เพื่อใช้เวลาช่วงสุด ท้ า ย ของชีวิต
(เป็นประโยคที่ผมกลั้นใจเขียนจริงๆ …)
..
ผมไม่ ลั ง เ ลเลยครับที่จะตอบรับทำงานนี้ อย่างน้อยๆให้ผมได้ทำให้ช่วงชีวิตของใครซักคน ได้มีความ สุ ข
.
ลุง อยากให้บ้านหลังเล็กๆเพิ่มอืดหลังมีบริเวณ พั ก ผ่ อ น หย่อนใจ
อ่านหนังสือ นั่ง ชิ ล เหมือนรีสอร์ท เผื่อเวลาลูกห ล า น มาเยี่ยม มา ห
าจะได้ไม่เบื่อกัน ดูสิท่านยังมีเวลาคิดถึงคนอื่นมากกว่าร่าง ก า ย ตัวเอง
..
𝙺𝚎𝚢𝚠𝚘𝚛𝚍 ‘ ของผมในงานนี้ คือ
คำว่า ‘กำลังใจ’ ผมใช้ประสบการณ์ในการทำ ง า นปรับปรุงบ้านสวนหลังนี้…ด้วยหัวใจแบบสุดๆ
.
หัวใ จ ของบ้านสวนหลังนี้ คือ ต้องมีบรรยากาศพักผ่อน ระเบียงเชื่อมต่อระหว่างหลังเดิมและหลังใหม่
เป็นสถานที่ไม่เพียงแต่ให้ลุงป้าได้อยู่อย่างสบายแล้ว แต่ต้องเป็นที่
ที่ลูกหลาน อยากจะมาในทุกๆวัน ทุกๆโอกาส ได้มาใช้ เ ว ล าร่วมกัน ให้ ม า ก
ที่สุดนั้นแหละครับ
คือสิ่งที่หัวใจของผมบอกว่า
หน้าที่นี้เป็นของ “สถาปนิกอย่างผม”
..
บ า ง ครั้ง ความรัก ค ว า ม เข้าใจ ในครอบครัวอาจมาพร้อมกับสิ่งที่เรารู้สึกว่ามันเลวร้ายที่สุดก็ได้ เรื่องร้ายๆที่สุดก็สามารถกลายเป็นเรื่องที่ดีที่สุดก็ได้ นะ ค รั บ ^ .
และผมขอส่งมอบความปรารถนาดีครั้งนี้ผ่านวิชาชีพ #สถาปนิก ไปยังคุณป้ากับคุณลุงครับ ขอท่านสุขภาพแข็งแรง