จังหวัดนครพนม
เป็นจังหวัดเล็กๆจังหวัดหนึ่งในภาคอีสาน และเป็นจังหวัดที่ผมไม่เคยคิดจะไปเที่ยวมาก่อน และแล้วผมก็ต้องไปที่นั้น วันนั้นผมถึงในตัวจังหวัดช่วงบ่าย มีเวลามากพอที่จะขับรถตะเวนไปรอบๆเมือง
ผมขับรถเข้าสู่ถนนสุนทรวิจิตรซึ่งเป็นถนนเรียบริมฝั่งแม่น้ำโขง ผมมาสะดุดตรงที่นี่ครับ
“วัดนักบุญอันนา หนองแสง “
สถานที่แห่งนี้เป็นโบสถ์คริสเก่าแก่ ที่มีการก่อสร้างขึ้นโดย บาทหลวงเอดัวร์ เมื่อปี ค.ศ. 1926 มีความอายุประมาณ 90 ปี
อาคารแห่งนี้ถูกออกแบบและตกแต่งไปด้วยศิลปะยุโรป ถือว่าเป็นสถานที่สวยงามแห่งหนึ่งในจังหวัดนครพนม ที่ใครมาเยือนนครพนม ต้องมาที่นี่
วัดนักบุญอันนาหนองแสงนี้เป็นสัญลักษณ์ของเมืองที่มีคนหลายเชื้อชาติอาศัยอยู่รวมกัน เช่น คนญวน คนไทย คนจีน คนลาวเป็นต้น วัดนักบุญมีสถาปัตยกรรมที่สวยงามแปลกตา และยังมีอาคารที่ทำการศาสนกิจของบาทหลวงนิกายคาทอลิก
เมื่อก่อนหน้านี้มีอาคารหลังเก่าครับ แต่ถูกทำลาย ในสมัยพิพาทอนโดจีน ถูกฝรั่งเศสทิ้งระเบิดเมืองนครพนม ภายหลังมีการบูรณะใหม่และใช้สืบมาจนถึงทุกวันนี้
มองไปรอบๆบริวเณผมยังเห็นอาคารดีไซน์เก๋อีกอาคารหนึ่งครับ อยู่ไม่ห่างจากตัวโบสถ์
“อาคาร มูลนิธิบาทหลวงเอดัวร์นำลาภ”
อาคารมูลนิธิบาทหลวงเอดัวร์นำลาภ แห่งนี้ เป็นอาคารสีเหลืองเฟรชโก้ปูนเก่าๆสไตล์ยุโรปโคโลเนียลหลังนี้ อายุอานามรุ่นคุณลุงครับ 64ปี คศ.1952 นอกจากสีเหลืองเฟรชโก้ที่ดู Art มากๆอิกสิ่งที่ผมสะดุดตาคือเสาที่ใช้ปูนสลัดลายขรุขระที่สมัยนี้เค้าเลิกใช้กันไปนานและ…ไม่รอช้าที่จะเอามือไปรูปดูซิว่ามันคือไรเนี่ย(ทั้งๆที่รู้55)…ผมว่าอาคารน่าจะผ่านการบูรณะมาหลายครั้งแล้ว ทราบว่าเป็นที่ทำงานของแม่ชีคาทอลิก ของโบสถ์ ใช้วัสดุก่อสร้างบางอย่างนำเข้ามาจากเมืองไซ่ง่อน ประเทศเวียดนาม สำหรับผมถือว่านี่คือ1ในของดีนครพนม….ครับ
ออกมาจากโบสถ์นักบุญอันนา ไม่ทันไรผมได้สะดุดกันอาคารบ้านไม้เก่าๆหลังหนึ่งซึ่งผมเองก็ไม่รู็ว่าที่นั้นคือบ้านคนหรือบ้านใคร หรืออาคารอะไร ผมรู้เพียงแต่ว่า อาคารนี้มันดูลึกลับ อ่อนหวาน ด้วยสถาปัตยกรรมในการตกแต่งรอบตัวอาคาร
ลักษณะของการใช้ช่องโค้ง(Arch)เป็นรูปแบบสถาปัตยกรรมของประเทศทางยุโรปที่มีมาหลายยุคหลายสมัย
ไม่ว่าจะเป็นยุคโรมาเนสก์ปลายศตวรรษที่10ในอังกฤษ
หรือยุคโกธิค ศตวรรษ12ในฝรั่งเศส
หรือแม้กระทั่งพระที่นั่งอนันตสมาคมของไทยเราที่เป็นสถาปัตยกรรมยุคเรเนสซอง
รูปแบบของความโค้งทำให้เกิดความหรูหราสง่างามกว่าเส้นตรงอยู่แล้ว ยิ่งถ้าสร้างมิติให้ประตู-หน้าต่างมีความลึกเป็นชั้นๆเข้าไปด้วยบัวปูนปั้นด้วยหล่ะก้อ…ไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงที่ถูกเขียนตาด้วยอายไลน์เนอร์เลยครับ
2 ชั่วโมงของผมหมดไปกับการดูสถาปัตยกรรมทางยุโรปที่หลงเหลือในบ้านเรา มันทำให้ผมรู้ว่า งานสถาปัตยกรรมมันไม่เลือนหายจริงๆ นับวันแต่คุณค่ามากยิ่งขึ้น
ARCHITECT @ NAKORNPANOM
